Tort bezowy Pavlova. Primabalerina wśród deserów

Myśląc coraz częściej o emigracji, żartujemy z moim Mężczyzną że “dzień bez antypodów jest dniem straconym”. Nie będzie straconego dnia, będzie Pavlova. Pyszny bezowy deser ze świeżymi malinami, mimo że z nazwy rosyjski, pochodzi właśnie z drugiej półkuli.

Australijczycy i Nowozelandczycy mieli już prawie sto lat, żeby określić kto pierwszy zrobił ten znany i uwielbiany na świecie deser — tymczasem oba narody uważają go za swój deser narodowy. Jego nazwa pochodzi od nazwiska słynnej, rosyjskiej primabaleriny, Anny Matvejevy Pavlovej (1881-1931).

W 1926 balerinę po raz pierwszy można było podziwiać na drugiej półkuli, ponownie występowała tam w roku 1929. Występy z 1926 roku zostały entuzjastycznie opisane w prasie, a jednym z najczęściej powtarzających się komentarzy było “Ona nie tańczy, ona unosi się jak na skrzydłach”.

Keith Money, biograf Pavlovej, napisał w wydanej w 1982 książce że tort powstał w hotelu w Wellington, w Nowej Zelandii, podczas pierwszej wizyty baleriny. Szefa kuchni hotelowej zainspirował strój do tańca, w którym Anna występowała — krucha i delikatna beza miała nawiązywać do kroju spódniczki tutu, drapowane falbanki przyjęły postać bitej śmietany a owoce kiwi, znane wtedy jako chiński agrest, ozdabiały całość — imitując zielone róże na sukni Pavlovej.

Przepis na bezę idealną już macie, w poście Beza.Wszystko co najważniejsze. Wykonajcie masę dokładnie według tego przepisu. Na 6-8 porcji deseru potrzebujecie bezę z 5 białek i 250g cukru.
Wyrysujcie okrąg na papierze do pieczenia (na przykład od dużego talerza lub pokrywki garnka). Gotową masę bezową przełóżcie na papier. Wyciągajcie boki masy łopatką ku górze, tworząc na jej szczycie miseczkę.

Tak dużą bezę suszymy około 2-2,5 godziny w piekarniku z termoobiegiem, ustawionym na 100-110°C. Pamiętajcie że termoobieg podnosi temperaturę o 20°C i uważajcie, żeby beza nie zżółkła. Powinna zostać śnieżnobiała. Jeśli zauważycie że zmienia kolor, zmniejszcie temperaturę i wydłużcie czas suszenia.

Po upieczeniu i wystudzeniu w wyłączonym piekarniku, bezę delikatnie przekładamy na talerz. Ubijamy śmietanę z dodatkiem fixu według przepisu na opakowaniu. Wykładamy śmietanę na szczyt bezy, dekorujemy owocami. Tym razem wybrałam świeże delikatne maliny.

Beza z wierzchu jest przyjemnie krucha i chrupiąca, w środku pozostaje delikatną i puszystą pianką. Każdy kęs jest lekki i pełen smaku, gubi się granica między bitą śmietaną a piankową bezą. Nie ma delikatniejszego deseru. I bardziej wdzięcznego. Prawdziwa primabalerina wśród słodkości.

Na zdjęciu niżej – prawidłowo ‘wyciągnięta’ do góry Pavlova z 6 białek. Wysoki kopczyk, “wulkan” z bitą śmietaną, karmelizowanym rabarbarem, bazylią i jagodami kamczackimi.