Zupa fasolowa – lekka, wegetariańska i po włosku

Lubię fasolkę. Lubię też jeść po włosku. I lubię rzeczy w pomidorach. Taką lekką, ale pełną smaku wegetariańską fasolówkę lubię też , a jakże – bo czego tu można nie lubić? Syci, delikatnie rozgrzewa, a do tego jest całkiem zdrowa i szybka do zrobienia.

Marchew, seler naciowy i cebulę obieramy, kroimy warzywa w drobną kostkę jednakowej wielkości. W rondlu podgrzewamy oliwę, wrzucamy pokrojone warzywa i smażymy na małym ogniu soffritto, często mieszając. Warzywa najpierw powinny się zeszklić, zmięknąć, a następnie lekko przyrumienić – stracą też na objętości. Do gotowego soffritto po 15-20 minutach smażenia dodajemy przeciśnięty przez praskę czosnek. Mieszamy i smażymy jeszcze moment, aż czosnek straci ostry surowy zapach.

Zdejmujemy garnek z ognia, dajemy zawartości 3-4 minuty przestygnąć i wsypujemy wszystkie naszykowane przyprawy. Dlaczego tak? Żeby nie spalić papryki.

Nigdy przenigdy nie smażymy żadnej sproszkowanej papryki w gorącym tłuszczu! Papryka ma w sobie cukier – jeśli wrzucicie sproszkowaną paprykę na cholernie gorący tłuszcz ona się po prostu spali a nie usmaży, zmieni kolor na bardzo ciemny, prawie czarny, zrobi się gorzka – jak przepalony karmel. Zawsze przed jej dodaniem patelnię z zawartością zdejmujemy z ognia, zawartość lekko musi przestygnąć i dopiero wtedy dodajemy paprykę – mieszamy całość i ponownie podgrzewamy, już na mniejszym ogniu. W ten sposób wydobędziecie z papryki mocny, słodki i wyraźny smak, a nie gorycz z posmakiem spalenizny.

Dodajemy do rondla rozdrobnione pomidory z całą zawartością puszki, wlewamy rosół lub bulion i dodajemy fasolkę. Gotujemy całość na małym ogniu przez 15-20 minut, do czasu aż fasolka zacznie się rozpadać i lekko zagęści zupę. Minęło 20 minut gotowania, a fasola cała? Trzeba jej pomóc. Wyjmijcie kilka łyżek stołowych fasoli z gotującej się zupy i rozgniećcie ją widelcem.  Dodajemy rozgniecione fasolki do zupy i sprawdzamy, czy nie trzeba jej jeszcze mocniej doprawić solą i papryką.

Z czym zjeść? Sama w sobie ta zupa jest i sycąca, i pyszna, ale jeszcze lepsza będzie podana z pajdą chleba na zakwasie opieczoną w tosterze na rumiano, wysmarowaną rozciętym ząbkiem czosnku, łyżką pesto i posypaną startym na drobnych oczkach tarki serem Pecorino.

Nie ma żadnego problemu jeśli nie macie ugotowanej samodzielnie fasolki – użyjcie po prostu tej z puszki. Ja wolę do tej zupy jednak Pięknego Jasia niż drobniejsze fasolki, które często zbyt szybko się rozpadają podczas gotowania.  Nie pomijajcie w przepisie mielonej wędzonej papryki – to ona nadaje całości dymny posmak, z którym fasola szczególnie dobrze się lubi – bez tego będzie mdło, tu nie ma boczku ani żadnej wędzonki.

proporcje składników na 4 porcje

• 250g fasoli Piękny Jaś karłowy, namoczona przez 8h i ugotowana do miękkości, ok.600g
• 1 puszka pomidorów bez skórki, 400g
• 750ml domowego rosołu (albo bulionu warzywnego w wersji vege)
• 180g marchwi
• 100g selera naciowego
• 150g cebuli
• 3-4 średniej wielkości ząbki czosnku
• 2 liście laurowe
• 4 łyżki oliwy z oliwek
• 1 łyżeczka suszonego tymianku, pełna
• 1 łyżeczka słodkiej wędzonej papryki, pełna
• 1 łyżeczka soli, płaska
• ½ łyżeczki płatków chili
• ⅓ łyżeczki mielonego pieprzu