Kremówka idealna. Napoleonka na cieście francuskim, z domowym budyniem

Zrobienie tego ciasta nie zajmie Wam więcej niż godzinę. Zna i lubi je chyba każdy – chrupkie delikatne ciasto przełożone mocno jajecznym, pysznym budyniowym kremem. Robi się naprawdę szybko, równie szybko zjada. Chyba nikogo nie trzeba namawiać ? No, to widelczyki w dłoń!

Kremówka czy napoleonka? Obie nazwy są poprawne i stosowane wymiennie. Kremówka – wiadomo – ten deser w 80% składa się z kremu. Ale skąd się wzięła napoleonka? Francuski pierwowzór tego ciasta to mille-feuille (wym. mil-foj)– trzy warstwy cieniutkiego francuskiego ciasta przełożone budyniowym kremem. Tu ciasto musi być świeże i kruchutkie, nie zostawia się go do zmięknięcia. Napoleon to włoski deser. Z ciastem, budyniowym kremem i często z masą migdałową, czyli marcepanem, ale złożony z kilku warstw. Tutaj ciasto zostawia się do zmięknięcia i nasiąknięcia kremem.

W naszych ciastach panuje wolna amerykanka – napoleonki kupicie i z budyniem, i z kremem budyniowym z dodatkiem masła lub margaryny, i z bezą włoską, i z kremem z bitej śmietany utrwalanej żelatyną. I te złożone z dwóch warstw ciasta, i takie z kilku. Zrobione zarówno na cieście francuskim, kruchym, półkruchym czy cieście filo.

Ta z dzisiejszego przepisu to moja najukochańsza, najbardziej klasyczna wersja tego deseru – bez tłustego kremu z wmiksowanym masłem, za to z prawdziwym, mocno jajecznym, pysznie waniliowym, mega gęstym domowym budyniem.

Piekarnik rozgrzewamy do 200⁰C. Wyjmujemy z lodówki ciasto francuskie, rozwijamy, przycinamy do wielkości największej blachy do pieczenia jaką mamy. Ciasto podczas pieczenia mimo że rośnie i puchnie, to jednocześnie też się kurczy na obwodzie i podnosi. Jeśli kremówkę chcecie składać w blaszce – naszykujcie sobie drugą, niewiele mniejszą. Albo upieczcie pojedyncze płaty ciasta na blaszce z wyposażenia piekarnika, nie przycinając ich wcale. Można to zrobić ostrym nożem już po upieczeniu.

Oba blaty ciasta pieczemy przez 18-20 minut na środkowej półce piekarnika. Pamiętajcie, że ciasto francuskie to ciasto wysokotłuszczowe i powinno być wstawiane lodowato zimne do mocno rozgrzanego piekarnika – wtedy macie pewność że ciasto urośnie wysokie i zostanie bardzo, bardzo kruche, ze swoją charakterystyczną płatkową strukturą. Oba blaty po upieczeniu studzimy.

Do garnka wlewamy pół litra mleka, wrzucamy masło, wsypujemy cukier. Całość podgrzewamy na małym ogniu, do rozpuszczenia masła i cukru. W międzyczasie do pozostałego mleka dodajemy ekstrakt waniliowy, oba rodzaje mąki i szczyptę kurkumy, wbijamy całe jajka i wszystko razem dokładnie miksujemy, około 4-5 minut.

Zwiększamy gaz pod mlekiem na kuchence i czekamy do zagotowania, co jakiś czas mieszając. Teraz jedyna męcząca część całego przygotowywania kremu – roztrzepane jajka z mąką i mlekiem wlewamy do gotującego się mleka cały czas mieszając, najlepiej trzepaczką balonową.

Zmniejszamy gaz i na małym ogniu doprowadzamy całość do zagotowania, stale mieszając gęstniejącą masę od dna, tak żeby nie przywarła do garnka i równo się grzała, żeby nie powstały grudy. Gotujemy i mieszamy tak długo, aż masa stanie się szklista i bardzo, bardzo gęsta, straci zapach surowej mąki i jajek. Mnie zajęło to około 8 minut.

Nawet na chwilę nie wolno przerywać mieszania! Lepiej masę ogrzewać powoli a długo niż szybko i gwałtownie – tak potraktowana wychodzi delikatniejsza, nie przypala się, nie ma w niej grudek.

Gotowy krem budyniowy zostawiamy w garnku, przykrywamy folią lub pokrywką i co jakiś czas mieszamy, żeby nie dopuścić do powstania sztywnego kremowego kożucha na wierzchu. Ciepły ale nie bardzo gorący krem wykładamy łopatką na ciasto, równomiernie rozkładamy. Przyciskamy lekko drugim płatem ciasta, wkładamy do lodówki do stężenia, na czas około 5-6 godzin.

Przed podaniem ciasto wyjmujemy na blat, posypujemy cukrem pudrem i kroimy w romby lub kwadraty. Ja uwielbiam wszystkie kremowe ciasta podawać z sezonowymi drobnymi owocami jagodowymi – truskawkami, malinami, borówkami. Delikatnie kwaskowe świeże owoce świetnie przełamią słodycz kremu.