Rum piernikowy. Kremowy likier na rumie piernikowym

Mało na blogu ciast, ciasteczek i deserowych przepisów. Ale ten piernikowy rum i zrobiony na nim kremowy likier świetnie sprawdzą się w roli deseru dla dorosłych. Jeśli tylko jesteście fanami korzennych, perfumiarskich wręcz kompozycji, piernikowego aromatu i likieru w stylu Baileys – to coś dla Was. Perfekcyjny na jesień, zimę i na święta! (i do piersiówki na zimowy spacer, ale ciii… ja tego nie mówiłam! )

Zapisz

Infuzowany rum piernikowy

Mocny, wyraźny i z charakterem. To nie jest zwykły alkohol. Ten infuzowany przyprawami rum to nie tylko baza do kremowego likieru. Sam w sobie jest pyszny – podany w temperaturze pokojowej lub na lodzie, albo jako „prąd” dolany na rozgrzewkę do zimowej herbaty.

Nie mam serca (i portfela!) używać do produkcji domowych alkoholi mojego ulubionego Bacardi, Havany, Pampero czy Morgana, ale rum Gran Imperio  z Biedronki nadaje się akurat. Ciemny, etykietka mówi że 7 letni, ale jak się człowiek głębiej wczyta w etykietkę to ten „rhum” 7 lat był starzony (nie wiadomo jak), a nie trzymany w beczce i Karaibów nie widział, tylko włoską destylarnię. Na czysto picie tego trunku to dla mnie katorga, ale o dziwo przy domowym uszlachetnianiu, jako półprodukt, spisuje się znakomicie i bardzo dobrze współpracuje z dodatkami.

Potrzebna nam butla rumu, którą przelewamy do czystego słoja – nie ma czego próbować, niesmaczny jest i już, uwierzcie mi na słowo. Wsypujemy odważony cukier – najlepiej sprawdza się tutaj Muscovado – bardzo drobny, bardzo lepki i bardzo ciemny, naturalny nierafinowany cukier trzcinowy o wysokiej zawartości melasy.

Od biedy, jeśli nie możecie go znaleźć w żadnym sklepie, nada się i cukier brązowy, trzcinowy, nie barwiony, naturalny –ale do niego obowiązkowo musicie dodać melasy.  Z racji tego, że domowego alkoholu nie robimy codziennie i jest to przedsięwzięcie rozłożone w czasie, polecam Wam jednak cukier Muscovado – daje zdecydowanie lepszy i mocniejszy smak i naprawdę głęboki aromat melasy.

Kandyzowany imbir wrzucamy do alkoholu w całości. Świeże kłącze imbiru myjemy, osuszamy i kroimy w plasterki, nie trzeba go obierać. Pokrojony wrzucamy do słoja. Połowę goździków i połowę anyżu i ziele  lekko tłuczemy w moździerzu – nie na pył, po prostu drobniej, razem z resztą przypraw dorzucamy. Laski cynamonu łamiemy wzdłuż, a później w poprzek. Dorzucamy. Wlewamy do słoja ekstrakt waniliowy lub dodajemy pastę – nie nada się żaden olejek do ciasta, chyba że chcecie mieć efekt rosołu z pływającymi na powierzchni okami.

Zamykamy szczelnie słój, zakręcamy, zabezpieczamy, wstrząsamy mocno i odstawiamy w ciemne, chłodne miejsce – nie do lodówki. Codziennie słojem potrząsamy, bez otwierania.

Najlepiej zostawić rum z dodatkami do „przegryzienia” na 2-3 tygodnie. Rum już po przecedzeniu i po wyrzuceniu przypraw spokojnie można przechowywać przez rok – w chłodnym miejscu, w butelce z ciemnego szkła.

Likier rumowo-piernikowy

Odlewamy 125ml gotowego alkoholu. 125ml płynnej śmietanki (lub mleka skondensowanego niesłodzonego) mieszamy dokładnie ze skondensowanym słodzonym mlekiem (jeśli używacie), wlewamy alkohol i mieszamy razem. Przelewamy do czystej butelki lub karafki, przechowujemy w lodówce. Po wyjęciu z lodówki  wstrząsamy butelką. Podajemy schłodzony lub w temperaturze pokojowej, w kieliszkach do likieru, posypany dodatkowo szczyptą mielonego cynamonu lub nawet mielonym pierniczkiem. Likier w zależności od daty ważności śmietanki można przechowywać średnio przez 2 tygodnie, tylko i wyłącznie w lodówce.

Nie warto robić od razu dużej porcji – lepiej trzymać czysty, zainfuzowany rum a w chwili słabości i w potrzebie pocieszenia się czy ugoszczenia kogoś likierem –  zrobić jego świeżą porcję.

Zapisz